مجتبی مهاجر

ما هم بعضی وقتها همین شکلی  زیر خروارها چیزهای مختلف مدفون میشویم.منظورم لزوما چیزهای بد نیست.خیلی هایشان ممکن است از نگاه جامعه بسیار خوب باشند. مثل این برف که دوست داری شیره انگور شانی قزوین باشد، همانجا در طبیعت بنشینی به خوردن و عیاشی، چه کیفی می دهد. داشتم میگفتم، گاهی ما هم خوردنی می شویم.البته ما و دستاوردهایمان توسط جلادی بنام سلیقه جامعه، باهم بلعیده می شویم و دیگر برای خودمان نیستیم.همه ما را با پوششی از برف در…