مجتبی مهاجر

کتاب نظریه ی انتخاب را ورق میزدم رسیدم به چند پاراگراف زیر، گفتم بدون توضیح خاصی بذارمش اینجا:

حیوانات وقتی پرخاشگر می شنوند که تهدید شده باشند یا بخواهند رابطه جنسی برقرار کنند و برای خودشان یا بچه های خود دنبال غذا باشند. اما پرخاشگری آنها برای ادامه حیات و زنده ماندن است نه برای کسب قدرت. آنها در صورت کافی بودن غذا و تحریک نشدن هورمون ها یا نداشتن بچه های کوچک گرسنه، پرخاشگری نمی کنند. ما انسانها تنها حیوان قدرت مدار و قدرت طلب هستیم و همین نیازمان به قدرت است که از همان ابتدا، جای بقا را می گیرد و بر زندگی ما سایه می افکند.