مجتبی مهاجر

همیشه برای من درخت هرس شده نمادی از آموختن است.هیچ گاه برایم تکراری و عادی نمی شود.

دیدن شاخه های بر زمین افتاده که روزی بخش مهمی از برگ و بار درخت بوده، و زخم بجا مانده از فرایند هرس بر تن درخت، برایم هیجان انگیز است.

اگر درخت میوه باشد، کشاورز روزی چه امیدها به حاصل همان شاخه هایی که امروز خود، آنها را به روی زمین انداخته بسته بوده.

خصوصا در بحث استراتژی که باید بدانیم حاضریم از چه چیزهایی برای بدست آوردن گزینه های بهتر در آینده چشم پوشی کنیم.

بنظرم قبل از مطالعه ی بحث استراتژی، آموختن هرس و صحبت با یک کشاورز می تواند دید خوبی نسبت به موضوع به ما بدهد.

نکته ی مهم برای آموختن این است که شما باید شاخه هایی را از درخت جدا کنید که ضمن توجه به محصول سال جاری شاخه های مناسبی را برای محصول سال آینده حفظ کرده باشید.

چشم پوشی کردن یا اینکه بدانیم چه چیزی را نمی خواهیم، اصلی مهم در استراتژی است.

در این تصویر شاخه های بریده هنوز کنار درخت به زمین افتاده و این بخشی از قانون تکامل و رشد در طبیعت است.

 در زندگی حواسمان به از دست دادنهای به موقع و بدست آوردنهای ارزشمند باشد.

پی نوشت:عکاس کریم محمدی